ในเดือนธันวาคม 2017 ฉากที่สนุกสนานมาพร้อมกับการบังคับใช้กฎหมายความเท่าเทียมในการแต่งงานที่รอคอยมายาวนานในออสเตรเลีย ความยินดีนี้ถูกแทนที่ด้วยความไม่พอใจในไม่ช้า เมื่อชุมชนได้เรียนรู้ถึงขอบเขตที่โรงเรียนสอนศาสนาอาจเลือกปฏิบัติทางกฎหมายต่อนักเรียนและเจ้าหน้าที่โดยพิจารณาจากอัตลักษณ์ทางเพศหรือรสนิยมทางเพศของพวกเขา ในการตอบสนอง นายกรัฐมนตรีสกอตต์ มอร์ริสันได้ประกาศเมื่อเดือนตุลาคมปีที่แล้วว่ารัฐสภาจะดำเนินการอย่างรวดเร็วเพื่อ
ไม่อนุญาตให้โรงเรียนสอนศาสนาไล่นักเรียนออกเนื่องจากเรื่องเพศ
อย่างไรก็ตาม การดำเนินการเพื่อยกเลิกข้อยกเว้นพิเศษในพระราชบัญญัติการเลือกปฏิบัติทางเพศ พ.ศ. 2527 (SDA) สำหรับโรงเรียนสอนศาสนาหยุดชะงักลง อย่างรวดเร็ว จาก ร่างกฎหมายของสมาชิกเอกชนจำนวนหนึ่งการแก้ไขหลายฉบับและการไต่สวนของวุฒิสภา 2 ครั้ง เห็นได้ชัดว่ารัฐบาลผสมต้องการให้โรงเรียนสอนศาสนายังคงได้รับการยกเว้นพิเศษบางประการ
ในรายงานของคณะกรรมาธิการวุฒิสภาเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ วุฒิสมาชิกพรรคร่วมยืนยันว่าเรื่องการยกเว้นโรงเรียนสอนศาสนาจาก SDA ให้ส่งต่อไปยังคณะกรรมการปฏิรูปกฎหมายของออสเตรเลีย
จนถึงปัจจุบัน ยังไม่มีการอ้างอิงใด ๆ และด้วยกำหนดวันประชุมรัฐสภาสองสามวันก่อนการเลือกตั้งกลาง ดูเหมือนว่าประเด็นนี้จะตกอยู่ที่รัฐสภาชุดต่อไปเพื่อแก้ไข
แนวร่วมได้ประกาศความคิดริเริ่มหลายอย่างเพื่อส่งเสริมการคุ้มครองเสรีภาพทางศาสนาหลังจากการเปิดตัวRuddock Religious Freedom Review ที่รอคอยมานาน ในเดือนธันวาคม
อ่านเพิ่มเติม: เหตุใดออสเตรเลียจึงต้องมีพระราชบัญญัติการเลือกปฏิบัติทางศาสนา
มอร์ริสันกล่าวว่ารัฐบาลจะแต่งตั้งกรรมาธิการเสรีภาพในการนับถือศาสนาเป็นกรรมาธิการสิทธิมนุษยชนออสเตรเลีย ซึ่งตรงกันข้ามกับคำแนะนำของคณะกรรมการ นอกจากนี้ เขายังกล่าวด้วยว่า เขาต้องการผ่านกฎหมายการเลือกปฏิบัติทางศาสนาก่อนการเลือกตั้งกลางครั้งหน้า แต่รัฐบาลไม่ได้ให้รายละเอียดใดๆ ว่ากฎหมายดังกล่าวอาจใช้รูปแบบใด แม้ว่านโยบายการเลือกตั้งของพรรคเสรีนิยมยังไม่ได้รับการเผยแพร่แต่ก็ปลอดภัยที่จะสันนิษฐานว่ากลุ่มพันธมิตรจะพยายามดำเนินการตามข้อเสนอทั้งหมดที่ประกาศเพื่อตอบสนองต่อรายงานของ Ruddock หากได้รับเลือกอีกครั้ง
หากพรรคแรงงานชนะการเลือกตั้งในเดือนพฤษภาคม จะรู้สึกกดดัน
ที่จะต้องปฏิบัติตามการยกเลิกการยกเว้นโรงเรียนสอนศาสนาใน SDA เนื่องจากบริษัทได้ให้คำมั่นว่าจะดำเนินการดังกล่าว
แรงงานยังระบุด้วยว่าสนับสนุนการออกกฎหมายของรัฐบาลกลางเพื่อห้ามการเลือกปฏิบัติบนพื้นฐานของความเชื่อทางศาสนา แต่จำเป็นต้องดูรายละเอียดของข้อเสนอดังกล่าวก่อนที่จะยอมรับ
เสรีภาพในการพูดได้กลายเป็นหัวข้อสำคัญในการอภิปรายสาธารณะในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา สิ่งกระตุ้นประการหนึ่งคือการสำรวจความเท่าเทียมในการแต่งงาน ในปี 2560 ในระหว่างการหาเสียง ล็อบบี้คริสเตียนของออสเตรเลียแย้งว่าความเสมอภาคในการแต่งงานจะ ” พราก ” สิทธิในการพูดอย่างเสรีของประชาชน และอดีตนายกรัฐมนตรีโทนี่ แอ็บบ็อตต์ยืนยันว่าการลงคะแนนเสียง “ไม่” เป็นสิ่งจำเป็น “หากคุณกังวลเกี่ยวกับเสรีภาพทางศาสนาและเสรีภาพในการ คำพูด”.
ประเด็นที่สองคือการไต่สวนของรัฐสภาเกี่ยวกับเสรีภาพในการพูด ในปี 2560 ซึ่งทำให้เกิดคำถามว่าควรเปลี่ยนถ้อยคำของบทบัญญัติการดูหมิ่นเหยียดหยามทางเชื้อชาติในกฎหมายของรัฐบาลกลาง (มาตรา 18C) หรือไม่และควรเปลี่ยนขั้นตอนตามข้อร้องเรียนที่ดำเนินการโดยชาวออสเตรเลียหรือไม่ คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนควรมีการเปลี่ยนแปลง ความพยายามครั้งต่อมาในการเปลี่ยนแปลงข้อความของมาตรา 18C ไม่ประสบผลสำเร็จ
สิ่งที่ได้รับความสนใจจากสื่อน้อยกว่ามากคือวิธีการต่างๆ ที่กลุ่มพันธมิตรบ่อนทำลายเสรีภาพในการพูดในขณะที่อยู่ในรัฐบาล แนวร่วมดูเหมือนจะเป็นเพื่อนของเสรีภาพในการพูดก็ต่อเมื่อเหมาะสมกับพวกเขาเท่านั้น
รายการดังกล่าวประกอบด้วยกฎหมาย ที่ครอบคลุม ซึ่งจำกัดเสรีภาพในการพูดมากเกินความจำเป็นเพื่อวัตถุประสงค์ด้านความมั่นคงของชาติโดยชอบด้วยกฎหมาย
ซึ่งรวมถึง กฎหมายต่อต้านการก่อการร้ายที่ห้ามการเปิดเผยข้อมูลที่ไม่ได้รับยกเว้นผลประโยชน์สาธารณะโดยไม่ได้รับอนุญาต กฎหมายใหม่อีกฉบับที่ออกแบบอย่างเห็นได้ชัดเพื่อป้องกันการแทรกแซงของต่างชาติในกิจการของออสเตรเลียทำให้นักข่าวและองค์กรการกุศลเสี่ยงต่อการถูกฟ้องร้อง
นอกจากนี้ กลุ่มพันธมิตรยังรวมข้อกำหนดความลับไว้ในกฎหมายกองกำลังชายแดนปี 2558 ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อป้องกันไม่ให้ผู้ที่ทำงานในศูนย์กักกันนอกชายฝั่งเปิดเผยข้อมูล กฎหมายนี้เข้มงวดมาก ผู้รายงานพิเศษของสหประชาชาติด้านสิทธิมนุษยชนของผู้ย้ายถิ่นได้ยกเลิกแผนการเยือนออสเตรเลียในเดือนกันยายน 2558 เนื่องจากจะขัดขวางไม่ให้เขาทำงาน ในที่สุด เมื่อเผชิญกับการท้าทายของศาลสูงในปี 2560 รัฐบาลได้ยกเลิกบทบัญญัติดังกล่าว
แล้วแรงงานล่ะ?
จุดยืนของแรงงานในการพูดอย่างเสรีไม่ชัดเจน ด้านหนึ่ง มีบันทึกสนับสนุนกฎหมายความมั่นคงแห่งชาติที่จำกัดเสรีภาพในการพูด อย่างไรก็ตาม แรงงานมีจุดยืนที่แตกต่างจากกลุ่มพันธมิตรในเรื่องกฎหมายต่อต้านการกล่าวร้าย ซึ่งปกป้องว่าเป็นข้อจำกัดที่แคบและถูกต้อง ซึ่งป้องกันการเหยียดเชื้อชาติ ความคลั่งไคล้ และการเลือกปฏิบัติ
บางทีการเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่ที่สุดในวาทกรรมสาธารณะเกี่ยวกับการพูดอย่างเสรีคือระดับที่นักการเมืองจาก One Nation, พรรคออสเตรเลียของ Katter และพรรค United Australia รวมถึงบางคนจากแนวร่วมได้รับการสนับสนุนให้ส่งเสริมแบบแผนที่เป็นอันตรายของผู้อพยพ ผู้ขอลี้ภัย , LBGTQI และกลุ่มคนชายขอบอื่นๆ
อันที่จริง ในบางช่วงเวลา วาทศิลป์ทางการเมืองได้กัดกร่อนจนแยกการอภิปรายสาธารณะที่แจ้งแล้วออกจากหลักฐานและเหตุผล และบ่อนทำลายสถาบันหลักในระบอบประชาธิปไตย
หากพรรคแรงงานชนะการเลือกตั้ง ความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือการจัดให้มีผู้นำในการเปลี่ยนวาทกรรมสาธารณะให้ห่างไกลจากสิ่งนี้ และส่งเสริมวัฒนธรรมทางการเมืองที่รวบรวมความหลากหลายและให้เสรีภาพในการพูดแก่ผู้คนมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
