สาธารณรัฐไลบีเรียเป็นสาธารณรัฐที่เก่าแก่ที่สุดของแอฟริกา ก่อตั้งขึ้นโดยทาสที่เป็นอิสระจากสหรัฐอเมริกา ระบบการปกครองของไลบีเรียและรัฐธรรมนูญของไลบีเรียมีต้นแบบมาจากระบบของสหรัฐอเมริกา โดยมีข้อยกเว้นที่โดดเด่นประการหนึ่ง: ไลบีเรียเป็นรัฐที่มีเอกภาพซึ่งแตกต่างจากระบบสหพันธรัฐของอเมริกาสิ่งนี้หมายความว่า? ตัวอย่างเช่น ในสหรัฐอเมริกาและสหพันธรัฐอื่นๆ เช่น สหพันธ์สาธารณรัฐไนจีเรีย อำนาจถูกแบ่งแยกระหว่างรัฐบาลของรัฐและรัฐบาลระดับชาติ ในประเทศสหพันธรัฐ อำนาจของรัฐบาลกลาง ตามที่กำหนดไว้ในรัฐธรรมนูญของประเทศนั้น ส่วนใหญ่เป็นการกำกับดูแล รัฐบาลกลางมีหน้าที่รับผิดชอบอย่างสม่ำเสมอในการป้องกันประเทศ กฎระเบียบของการค้าระหว่างประเทศ การจัดการความสัมพันธ์กับรัฐบาลต่างประเทศ การทำเหมืองแร่หรือการสร้างเงิน ฯลฯ
กล่าวกันว่ารัฐบาลสหพันธรัฐ
จะปกครองตามอำนาจที่รัฐธรรมนูญของประเทศนั้นตกเป็นของตนโดยเฉพาะ (เรียกว่าอำนาจด่วน) รัฐบาลกลางยังควบคุมโดยการออกกฎหมายที่จำเป็นและเหมาะสมสำหรับการปฏิบัติหน้าที่ตามรัฐธรรมนูญ เมื่อสภานิติบัญญัติแห่งชาติทำเช่นนี้ พวกเขากำลังใช้อำนาจโดยนัย อำนาจโดยนัยต้องเกี่ยวข้องกับอำนาจที่แสดงออกอย่างใดอย่างหนึ่งโดยทั่วไปแล้ว อำนาจอื่นๆ ทั้งหมดที่ไม่ได้ตกเป็นของรัฐบาลสหพันธรัฐหรือโดยนัยมักจะมอบให้กับรัฐต่างๆ โดยมีเงื่อนไขว่าอำนาจดังกล่าวไม่ได้ห้ามไว้โดยเฉพาะสำหรับรัฐต่างๆ รัฐสามารถออกกฎหมายที่จัดให้ประชาชนมีความเป็นอยู่ที่ดีได้ ตราบใดที่กฎหมายดังกล่าวไม่ขัดต่อกฎหมายของรัฐบาลกลาง รัฐไม่สามารถออกกฎหมายในพื้นที่โดยเฉพาะภายใต้ข้อบังคับทางกฎหมายของรัฐบาลกลางได้
ในประเทศที่มีขนาดใหญ่และมีความหลากหลาย
ทางวัฒนธรรม เช่น สหรัฐอเมริกาและไนจีเรีย ควรมีการแยกอำนาจระดับชาติระหว่างรัฐบาลของรัฐและรัฐบาลกลาง ในสาธารณรัฐที่มีขนาดเล็กกว่า การแบ่งแยกดังกล่าวมักจะไม่ถือว่ามีความสำคัญหรือสมเหตุสมผล ดังนั้นเราจึงมีระบบรวมกันที่อำนาจระดับชาติส่วนใหญ่ตกเป็นของรัฐบาลกลางเพียงรัฐบาลเดียวหรือผ่านทางรัฐบาลเหล่านี้ ให้กับรัฐบาลระดับภูมิภาคที่มีขนาดเล็กกว่า รัฐบาลกลางเหล่านี้ (และแบบจำลองนี้ใช้กันในสหพันธรัฐด้วย) มีแนวโน้มที่จะเป็นทั้งระบบประธานาธิบดีของรัฐบาล ระบบกึ่งประธานาธิบดี หรือระบบรัฐสภาของรัฐบาล ในบทความนี้ ให้เราเน้นที่สองข้อแรก
ในระบบประธานาธิบดีของรัฐบาล ประธานาธิบดีมักจะเป็นทั้งประมุขและหัวหน้ารัฐบาล เขาได้รับเลือกและไม่รับผิดชอบต่อสภานิติบัญญัติ ซึ่งไม่สามารถไล่เขาออกได้ ยกเว้นกรณีการฟ้องร้องและการเลิกจ้างที่ไม่ธรรมดา เขาเป็นผู้นำผู้บริหารและคณะรัฐมนตรีซึ่งเขาแต่งตั้ง ทำงานตามความพอใจของเขา ในระบบกึ่งประธานาธิบดี ประธานาธิบดีมักจะเป็นประมุขเท่านั้น รัฐบาลนำโดยนายกรัฐมนตรีซึ่งมีหน้าที่รับผิดชอบฝ่ายนิติบัญญัติ ในระบบดังกล่าว แม้ว่าประธานาธิบดีจะเป็นเพียงผู้นำหรือไม่ก็ได้ แต่การบริหารงานในแต่ละวันของรัฐบาลก็ตกไปอยู่ในมือของนายกรัฐมนตรีและคณะรัฐมนตรี ซึ่งทั้งสองอย่างนี้ต้องตอบสภานิติบัญญัติซึ่งอาจบังคับ ลาออกด้วยคะแนนไม่ไว้วางใจ
การจะอธิบายรายละเอียดเกี่ยวกับลักษณะของระบบการปกครองแบบประธานาธิบดีและกึ่งประธานาธิบดีประเภทย่อยต่างๆ จะเป็นงานที่ใช้เวลานานและยากลำบาก ในบทความนี้ เราจะเน้นที่ระบบกึ่งประธานาธิบดีตามที่ใช้ในฝรั่งเศส (โดยมีการดัดแปลงเล็กน้อย) และอธิบายว่าระบบปัจจุบันที่ใช้ในไลบีเรียนั้นด้อยกว่าและไม่มีประสิทธิภาพของประเทศประชาธิปไตยอย่างแท้จริงอย่างไร
